Αναθεώρηση Nikon D40

Το χαμηλότερο κόστος DSLR της Nikon υπήρξε από το τέλος του 2006. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο ανταγωνισμός έχει προχωρήσει γρήγορα, αλλά το D40 αντέδρασε με σχεδόν μισή τιμή.

Η ηλικία του βασικού σχεδιασμού εμφανίζεται σε διάφορους τομείς. Η έλλειψη μηχανικής αφαίρεσης σκόνης αισθητήρα - μια τυπική προσφορά αυτού του μήνα σε όλες τις άλλες κάμερες, εμποδίζει το παρόμοιο παλιό Fujifilm S5 Pro - είναι μόνο μία. Δεν διαθέτει επίσης ζωντανή προβολή, κατασκευαστές χαρακτηριστικών όπως η Sony εκμεταλλεύονται για να κάνουν τους ψηφιακούς συμπαγείς χρήστες να μετακινηθούν σε DSLR. Δεν υπάρχει σταθεροποίηση εικόνας, ούτε στο ίδιο το σώμα ούτε στον τυπικό φακό κιτ 18-55 mm. Τέλος, προσφέρει αυτό που φαίνεται τώρα λίγο πενιχρό 6,1 megapixel.

Επομένως, η κατάσταση δεν φαίνεται πολύ καλή για το D40 εάν λαμβάνετε υπόψη μόνο τις βασικές προδιαγραφές. Αλλά χειριστείτε ένα και κοιτάξτε τα αποτελέσματα που μπορεί να προσφέρει και λίγο φως αρχίζει να εμφανίζεται στον ορίζοντα. Το σώμα είναι ελαφρύ και συμπαγές - είναι ακόμη πιο στενό από το μικροσκοπικό Olympus E-420 - αλλά το χοντρό χερούλι σημαίνει ότι τα κανονικά ενήλικα χέρια δεν θα αισθάνονται σαν να χειρίζονται ένα κομμάτι κοσμημάτων. Οι πληροφορίες λήψης στην οθόνη από την οθόνη LCD 2,5 ιντσών είναι από τις πιο εύπεπτες και τα μενού είναι καθαρά και ακατάλληλα με επιλογές gadget-fetish. Είναι λογικό, εύκολο στη χρήση και αν το συνηθίσετε, η αναβάθμιση σε ένα πιο ακριβό σώμα της Nikon στο μέλλον δεν θα σας δώσει εκπλήξεις. Ο φακός προσκολλάται σε μια τυπική βάση Nikon F. Αυτό σημαίνει ότι αν αγοράσετε περισσότερους φακούς, μπορείτε να κάνετε αναβάθμιση σε διαφορετικό σώμα αργότερα και θα εξακολουθούν να λειτουργούν.

Με μόνο έξι εκατομμύρια pixel, όσοι έχουν εμμονή με τις προδιαγραφές θα πρέπει να επιλέξουν ένα από τα Sonys. Όμως, η ποιότητα της εξόδου D40 αρνείται τον αριθμό των pixel και με το φακό κιτ 18-55mm άνω του μέσου όρου, μπορεί να παράγει εικόνες εξαιρετικής ποιότητας, αρκεί να διατηρήσετε επίπεδα ISO 400 ή χαμηλότερα - η ενισχυμένη επιλογή ISO 3.200 είναι μεγαλύτερη ή λιγότερο άχρηστο. Ο αριθμός των εικονοστοιχείων θα γίνει πρόβλημα μόνο με πολύ περικομμένες εικόνες - σε αυτήν την περίπτωση, οτιδήποτε εκτυπώνεται σε μέγεθος άνω του Α4 μπορεί να δείχνει τα όριά του.

Τέλος, υπάρχει η τιμή - συγκρίνεται μόνο το Sony A200. Βασισμένο αποκλειστικά σε χαρακτηριστικά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Sony εκτοξεύει το D40 από το νερό. Αλλά για έναν τρόπο φωτογραφίας για εκείνους που μπορεί να γίνουν πιο σοβαροί στο μέλλον, το D40 είναι ένας καλός τρόπος χαμηλού κόστους για να το αντιμετωπίσετε.