Plants vs Zombies: Garden Warfare 2 είναι απόλυτη φαντασία, έχει σχεδιαστεί για να μαζεύεται, να το απολαμβάνει άψογα και μετά να βγαίνει πίσω. Δεν υπάρχει τέτοια ιστορία και οι αποστολές και οι μηχανικοί είναι απλοί. Απεικονίζει επίσης πόσο μακριά ένας τερμίτης, ένα είδος τερμιτών, έχει εισέλθει στα παιχνίδια.
Όταν νικήσεις έναν εχθρό μέσα Garden Warfare 2 , όχι μόνο αυξάνετε το σκορ σας, το παιχνίδι παίζει το ηχητικό εφέ ενός ταμειακού μητρώου, ένα γρήγορο χαλάρισμα! για να δείξετε ότι έχετε κερδίσει περισσότερους πόντους. Σε αυτό το πιο απόδραση, παιδικό παιχνίδι βίντεο, ο παίκτης ανταμείβεται οικονομικά. Με την ολοκλήρωση των αποστολών, αναβαθμίσεις και αντικείμενα δίνονται. Η αξία τους υπονοείται - αυτό το όπλο είναι πιο ισχυρό, περισσότερα σημεία εμπειρίας σας δίνουν υψηλότερο επίπεδο χαρακτήρα, και ούτω καθεξής - και η περαιτέρω απόκτησή τους γίνεται κίνητρο για συνεχή αναπαραγωγή.
Είναι ένας κλειστός βρόχος, ένα σύστημα όπου ο παίκτης δεσμεύει χρόνο και το παιχνίδι επιβραβεύει εκείνο τον χρόνο με αντικείμενα, τα οποία με τη σειρά του ξοδεύονται από τον παίκτη για περαιτέρω ανταμοιβή. Garden Warfare 2 Τσα Τσινγκ! Το αποτέλεσμα καθιστά αυτό το σύστημα εμφανές, αλλά είναι παρόν σε μυριάδες παιχνίδια. Call of Duty Η διαδικτυακή λειτουργία, για παράδειγμα, ενθαρρύνει τους παίκτες προσφέροντάς τους καλύτερα όπλα, καλύτερες ικανότητες, ακόμη και διαφορετικά ρούχα αν παίζουν για περισσότερες ώρες. Μόλις φτάσουν, ας πούμε, στο επίπεδο 10, λαμβάνουν αντικείμενα που θα τους επιτρέψουν να σκοτώσουν περισσότερους παίκτες και να κερδίσουν περισσότερα παιχνίδια, και έτσι να φτάσουν στο επίπεδο 20 και ούτω καθεξής.
Τα παιχνίδια ανοιχτού κόσμου το κάνουν επίσης. Για εξερεύνηση νέων περιοχών και ολοκλήρωση προαιρετικών αποστολών, Assassin’s Creed , Φθινόπωρο και Skyrim απονέμετε τα στοιχεία και τους πόντους του παίκτη, στη συνέχεια παρακινώντας τον παίκτη να εξερευνήσει περαιτέρω, για να παίξει περισσότερο.
Ακόμη και οι ηθικές αποφάσεις στα παιχνίδια ενθαρρύνονται και ικανοποιούνται από κάποιο είδος βραβείου.Εάν σώσετε τον Josie στο τέλος του Deus Ex: Ανθρώπινη Επανάσταση Στο πρώτο επίπεδο, ο σύζυγός της θα σας πει πώς να αγοράσετε εκπτωτικά όπλα. Εάν αναβιώσετε έναν από τους συμπαίκτες σας Call of Duty στο διαδίκτυο ή στο Καταβάλλω , λαμβάνετε μπόνους πόντων. Τα παιχνίδια ανταμείβουν με συνέπεια τη δράση με υλικό. Είναι μια απομίμηση πραγματικών συστημάτων εργασίας / μισθών, όπου οι ώρες εργασίας ισοδυναμούν με τα χρήματα που κερδίζετε - όσο περισσότερο παίζετε αυτά τα βιντεοπαιχνίδια, τόσο περισσότεροι πόντοι, αντικείμενα και πράγματα που συγκεντρώνετε.
Ακόμη και οι ηθικές αποφάσεις στα παιχνίδια ενθαρρύνονται και ικανοποιούνται από κάποιο είδος βραβείου.
Το πιο ενδιαφέρον είναι πώς αυτά τα παιχνίδια ενθαρρύνουν τους παίκτες να ξαναζάνε τους μισθούς τους στο σύστημα. Αυτό που κερδίζετε σε βιντεοπαιχνίδια δεν είναι υλικό με την πραγματική έννοια, καθώς δεν υπάρχει φυσικά - είναι κεφάλαιο, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο στα κλειστά συστήματα των παιχνιδιών. Οι παίκτες μπαίνουν σε ένα είδος βρόχου ανατροφοδότησης.
Μόλις ξεκλειδώσετε ένα νέο όπλο στο Red Dead Redemption , συνεχίζετε να παίζετε για να δοκιμάσετε το όπλο. Όταν φτάσετε σε υψηλότερο επίπεδο στο World of Warcraft , αφιερώνετε επιπλέον ώρες στο παιχνίδι, ολοκληρώνοντας αποστολές που, σε χαμηλότερο επίπεδο, είτε δεν είναι διαθέσιμες είτε είναι πολύ δύσκολες. Είναι μια περιορισμένη, αυτοσυντηρούμενη οικονομία, όπου οι παίκτες επιβραβεύονται για τη συμβολή τους και με τη σειρά τους αφιερώνουν περισσότερο χρόνο παιχνιδιού ή δουλεύουν στο παιχνίδι, δημιουργώντας έτσι περισσότερη ανταμοιβή και δημιουργώντας περισσότερα κίνητρα για να συνεχίσουν να παίζουν.
Λίρες για ώρες που ξοδεύτηκαν
Ένα μακρύ παιχνίδι - ένα παιχνίδι που προσφέρει πολλές ώρες παιχνιδιού και πολλά ξεκλειδώματα και περιεχόμενο - εξακολουθεί να θεωρείται γενικά ως ανώτερο από ένα σύντομο παιχνίδι. Όταν οι κυκλοφορίες σε κουτί μπορούν να κοστίσουν πάνω από 40 £, η αξία για τα χρήματα - με τη βασική έννοια των λιρών που δαπανώνται σε σχέση με τις ώρες ψυχαγωγίας που λαμβάνονται - παραμένει ένας σημαντικός παράγοντας στις συζητήσεις των καταναλωτών σχετικά με το αν ένα παιχνίδι είναι καλό.
Δείτε σχετικές Από Dark Souls to Manifold Garden: Πώς τα παιχνίδια λένε ιστορίες μέσω της αρχιτεκτονικής Ψυχική ασθένεια στα βιντεοπαιχνίδια και γιατί πρέπει να κάνουμε καλύτερα Πώς παιχνίδια όπως το The Walking Dead μας μετατρέπουν σε φιλόσοφους πολυθρόνων Εν ολίγοις, όσο περισσότερο ένα παιχνίδι μπορεί να ενθουσιάσει τους παίκτες του, τόσο πιο πιθανό είναι, ακόμη, να λαμβάνει καλές κριτικές και προτάσεις μέσω του στόματος. Η σταδιακή επιβράβευση των παικτών με αντικείμενα που μπορούν να δαπανηθούν μόνο μέσα σε ένα μοναδικό, κλειστό σύστημα ενός παιχνιδιού, είναι επωφελές για τους προγραμματιστές, καθώς δημιουργεί περισσότερη αξία επανάληψης - εάν ένα παιχνίδι προσφέρει στους παίκτες ανταμοιβές και αναβαθμίσεις που μπορούν να έχουν πρόσβαση μόνο μετά από 100 ώρες παιχνιδιού, αυτό φαίνεται ως αξία για τα χρήματα, ως καλύτερο παιχνίδι λόγω της γενναιόδωρης συναλλαγματικής ισοτιμίας του σε λίρες για διασκέδαση.
Ο καπιταλισμός, με την πιο βασική του έννοια, είναι μια ανταλλαγή εργασίας με μισθούς. Ευρύτερα - και συχνά μόνο στη θεωρία - είναι ένα σύστημα στο οποίο η εργασία ενός ατόμου σχετίζεται με τον πλούτο και την κοινωνική τους κατάσταση: η θεμελιώδης αρχή της καπιταλιστικής ελεύθερης επιχείρησης συνεπάγεται ότι, αν είστε πρόθυμοι να εργαστείτε για κάτι, θα το επιτύχετε . Αυτές οι βασικές αρχές του καπιταλισμού μιμούνται τα βιντεοπαιχνίδια. Όσο περισσότερο παίζετε, τόσο περισσότερο λαμβάνετε. Όσο περισσότερο είστε διατεθειμένοι να παίξετε, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανταμοιβή σας - ένας παίκτης που εξερευνά επιμελώς κάθε περιοχή Φθινόπωρο θα έχει περισσότερα στην κατοχή του από έναν παίκτη που ταξιδεύει μόνο σε επιλεγμένα τμήματα του χάρτη του παιχνιδιού.
Για να λειτουργήσει ο καπιταλισμός, τα άτομα πρέπει να επιθυμούν να εργάζονται, να κερδίζουν μισθούς και επίσης να αποδίδουν έμμεση αξία στο υλικό. Μια κοινωνία που δεν κέρδισε χρήματα, αγαθά ή πολυτέλειες δεν θα ήταν καπιταλιστική - εάν τα άτομα δεν είχαν σημασία για τους μισθούς, δεν θα παρήγαγαν εργασία και οι απτοί δείκτες μιας καπιταλιστικής κοινωνίας - βιομηχανίες, εταιρείες και ούτω καθεξής - θα γινόταν μη βιώσιμος .
Αυτό το μοντέλο μιμείται επίσης τα βιντεοπαιχνίδια.Οι παίκτες λένε, ή γνωρίζουν σιωπηρά, ότι η εύρεση αντικειμένων ή η απόκτηση πόντων είναι καλή, ότι τα όπλα, η πανοπλία και οι ξεκλειδωμένες ικανότητες όχι μόνο θα τους βελτιώσουν στο παιχνίδι αλλά θα τους επιτρέψουν να έχουν πλήρη πρόσβαση σε νέες περιοχές του παιχνιδιού. Συχνά, η εξέλιξη του παιχνιδιού εξαρτάται από την ικανότητα και την προθυμία του παίκτη να κερδίσει. Τα μεταγενέστερα στάδια των παιχνιδιών ρόλων απαιτούν οι παίκτες να συγκεντρώσουν αρκετούς πόντους εμπειρίας για να γίνουν πιο δυνατοί ή όπλα και αντικείμενα αρκετά ισχυρά για να νικήσουν τους προχωρημένους εχθρούς.
Ένα βιντεοπαιχνίδι υποστηρίζεται από την προθυμία του παίκτη να «ξοδέψει». Εάν ο παίκτης δεν έχει καμία επιθυμία να χρησιμοποιήσει ανταμοιβές και υλικό εντός του παιχνιδιού και συνεπώς δεν τους ζητήσει, το παιχνίδι τελειώνει.
Ακριβώς όπως ο ιδιοκτήτης ενός καπιταλιστικού συστήματος πρέπει να κερδίζει μισθούς για να αγοράσει υλικό, για να προχωρήσει σε βιντεοπαιχνίδια, πρέπει να είστε πρόθυμοι να αναζητήσετε και να συλλέξετε τις ανταμοιβές του παιχνιδιού. Οι μισθοί που κερδίζει ένας καπιταλιστής πολίτης επιστρέφονται στο σύστημα - δαπανούνται σε προϊόντα, διατηρώντας έτσι τις επιχειρήσεις και τις εταιρείες. Ομοίως, ένα βιντεοπαιχνίδι υποστηρίζεται από την προθυμία του παίκτη να ξοδέψει. Εάν ο παίκτης δεν έχει καμία επιθυμία να χρησιμοποιήσει ανταμοιβές και υλικό εντός του παιχνιδιού και συνεπώς δεν τους ζητήσει, το παιχνίδι τελειώνει. Όπως προαναφέρθηκε, αυτό έχει μια επιπρόσθετη, εξωγενή, επιζήμια επίδραση στον κατασκευαστή του παιχνιδιού: τα παιχνίδια που παρακινούν τους ανθρώπους να συνεχίσουν να παίζουν και ως εκ τούτου έχουν μεγάλη αξία αναπαραγωγής θεωρούνται γενικά καλύτερα παιχνίδια, πιο πιθανό να λάβουν καλές κριτικές, λέξη- προφορικές συστάσεις και αναμφισβήτητα υψηλότερες πωλήσεις.
Η κατανομή των μισθών με αντάλλαγμα την εργασία και η δαπάνη των μισθών, που διαιωνίζονται από θεσμούς και άτομα, είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση ενός καπιταλιστικού συστήματος.Ομοίως, η συνέχιση ενός βιντεοπαιχνιδιού και η επιτυχία του δημιουργού του παιχνιδιού εξαρτάται από την προθυμία των παικτών να κερδίσουν και να επιθυμούν αντικείμενα εντός του παιχνιδιού.
πώς να επιλέξετε ένα πλαίσιο κειμένου σε χρώμα
Ο πραγματικός καπιταλισμός ή ένα ουτοπικό όραμα;
Τα βιντεοπαιχνίδια δεν είναι μοντελοποιημένα εξ ολοκλήρου στον καπιταλισμό, ωστόσο, στο βαθμό που ανταμείβουν ομοιόμορφα την εργασία με μισθό. Σε ένα παιχνίδι, οι ώρες που παίζονται είναι σχεδόν πάντα ίσες με το υλικό που λαμβάνεται. Στις πραγματικές καπιταλιστικές κοινωνίες, ωστόσο, τα πράγματα είναι λιγότερο δίκαια. Είναι πιθανό ένα άτομο να γεννιέται σε πλούτο ή να λαμβάνει μεγάλο ποσό υλικής ανταμοιβής χωρίς να χρειάζεται να εργαστεί γι 'αυτό. Εναλλακτικά, ένας απόφοιτος πανεπιστημίου μπορεί να διαπιστώσει ότι τα προσόντα τους, τα οποία απαιτούσαν τρία χρόνια σχολικής εργασίας, δεν τους κερδίζουν εργασία.
Τα βιντεοπαιχνίδια, σε αντίθεση με τις πραγματικές κοινωνίες, έχουν επίσημη ευθύνη έναντι της δικαιοσύνης: η ανταμοιβή κατανέμεται ανάλογα με τις ενέργειες των παικτών. Σε αυτό το βαθμό, δεν είναι μοντέλα χονδρικής στον πραγματικό καπιταλισμό.
Εάν οι κατασκευαστές παιχνιδιών θέλουν να αμφισβητήσουν τις καπιταλιστικές τάσεις των βιντεοπαιχνιδιών, πολύ απλά πρέπει να συμβούν περισσότερα πράγματα - πρέπει να δοθούν περισσότερες ενέργειες στους παίκτες για να ολοκληρωθούν - που δεν αντιμετωπίζονται με ρητή, ουσιαστική ανταμοιβή. Οι ηθικές αποφάσεις που αναφέρθηκαν νωρίτερα (αναζωογονήστε έναν συμπαίκτη του Call of Duty , σώζοντας μια ζωή μέσα Deus Ex ) φαίνεται σαν το λογικό μέρος για να ξεκινήσετε.
Αντί να ανταμείβουν ενέργειες με πόντους, οι δημιουργοί παιχνιδιών θα μπορούσαν να επιτρέψουν στις ενέργειες να είναι ανταμοιβές από μόνες τους.
Αντί να ανταμείβουν αυτές τις ενέργειες με πόντους ή αντικείμενα, οι δημιουργοί παιχνιδιών θα μπορούσαν να επιτρέψουν στις ενέργειες να είναι ανταμοιβές από μόνες τους. Η αίσθηση του να κάνεις κάτι ηθικό, ή απλά να κάνεις κάτι δικό σου βούληση σε ένα βιντεοπαιχνίδι, μπορεί να θεωρηθεί αρκετά ανταμοιβή. Είναι εξάλλου μια διεστραμμένη και κυνική δυναμική, όταν οι κατασκευαστές παιχνιδιών δεν απευθύνονται στον αλτρουισμό ή την ηθική ενός παίκτη, αλλά στην επιθυμία τους για υλικό.
