Ντιτρόιτ: Γίνετε άνθρωποςβρέθηκε στο επίκεντρο της διαμάχης πέρυσι μετά από ένα ρυμουλκούμενο για το παιχνίδι που επικρίθηκε από τους παιδικούς αγωνιστές για την ασήμαντη ενδοοικογενειακή βία.
Στο τρέιλερ, ένα από ταΝτιτρόιτΟι τρεις χαρακτήρες που παίζονται - ένα Android που ονομάζεται Kara - τίθεται σε μια κατάσταση όπου πρέπει να αποφασίσει εάν θα παρέμβει καθώς ένας καταχρηστικός πατέρας επιτίθεται στην κόρη του. Όπως και με προηγούμενους τίτλους από το γαλλικό στούντιο Quantic Dream, όπωςΔυνατή βροχήκαιΠέρα από δύο ψυχές, η σκηνή μπορεί να αναπαραχθεί με πολλούς τρόπους, ανάλογα με τις επιλογές και τις ενέργειες που γίνονται. Ένα τμήμα του κλιπ έδειξε ότι η κόρη ξαπλωμένη αναίσθητη άλλος την έδειξε να πυροβολεί τον πατέρα της.
Ο συντηρητικός βουλευτής Damian Collins, πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού, Μέσων Ενημέρωσης και Αθλητισμού, δήλωσε τότε ότι είναι εντελώς λάθος η ενδοοικογενειακή βία να συμμετέχει σε ένα βιντεοπαιχνίδι. Γράφοντας Ο Παρατηρητής Αντίθετα, ο Simon Parkin αμφισβήτησε εάν η εκπροσώπηση της αίσθησης του παίκτη στη σκηνή υπονοεί ότι υπάρχει σωστή επιλογή για την επίλυση του προβλήματος, με αποτέλεσμα μια βαθιά ανησυχητική παραπλανητική εικόνα της πραγματικότητας της ενδοοικογενειακής βίας.
Σε μια εκδήλωση προεπισκόπησης για το παιχνίδι, καθόμουν μαζίΝτιτρόιτΟ κύριος συγγραφέας, Adam Williams, για να αναφερθεί σε αυτά τα σημεία. Είχα παίξει στο παρελθόν περίπου τρεις ώρες από το άνοιγμα του παιχνιδιού, συμπεριλαμβανομένης της σκηνής στην καρδιά του αμφιλεγόμενου τρέιλερ. Ως ένα παιχνίδι που προσπαθεί να υφαίνει ένα σχετικό, εγγύς μέλλον όραμα της κοινωνίας με πληθώρα επιλογών παικτών,Ντιτρόιτείναι ένα φιλόδοξο έργο. Στον χρόνο μου με το παιχνίδι, εντυπωσιάστηκα από την πολυεπίπεδη αφήγηση που χτίζει τρεις χαρακτήρες με δυνατότητα αναπαραγωγής στην πρώτη πράξη. Αυτή η σκηνή με έναν πατέρα που χτυπάει το παιδί του ξεχωρίζει, ωστόσο, περικλείει πολλά από τα προβλήματα που κλίνουν ενάντια σε αυτό που θέλει να επιτύχει το Quantic Dream.
πώς να κάνετε το Facebook σας ιδιωτικό 2020
Ένας κόσμος που αισθάνεται πραγματικός
Όταν ρώτησα τον Ουίλιαμς πώς απάντησε σε ανησυχίες σχετικά με την απεικόνιση της ενδοοικογενειακής βίας σε ένα βιντεοπαιχνίδι, τόνισε ότι η σκηνή συμβαίνει προς την αρχή ενός πολύ μεγαλύτερου αφηγηματικού τόξου για την Κάρα και την κόρη, την Αλίκη:
Αυτό που θέλαμε για αυτήν την ιστορία ήταν [να δείξουμε] την ιδέα ότι απλώς ξεφεύγοντας από τη σκοτεινή κατάσταση είναι πραγματικά μόνο η αρχή των προβλημάτων της Κάρα και της Αλίκης. Αυτό συνδέεται με το ευρύτερο ζήτημα της απόκλισης [ο όρος του παιχνιδιού για τα αδίστακτα Android], με το να γίνεται αποκλίνουσα. Το να ανεβείτε στην ελεύθερη βούληση, είναι μόνο η αρχή του ταξιδιού σας όσον αφορά το ποιος θα είστε.
Η ιδέα ότι υπήρχε μια εύκολη λύση στη σκηνή, ήταν πιθανώς μια ατυχής παρενέργεια του γεγονότος ότι οι άνθρωποι δεν είδαν τι συνέβη στη συνέχεια και τι αφορούσε η υπόλοιπη ιστορία. Έδωσε την εντύπωση ότι τα προβλήματα της Αλίκης και του Κάρα είχαν ξεφύγει από το σπίτι.
(Kara και Todd. Πίστωση: Quantic Dream / Sony)
Έχοντας παίξει μόνο την εναρκτήρια πράξη του παιχνιδιού, δεν μπόρεσα να δω πώς εξελίχθηκε η ιστορία της Kara και της Alice. Στα πρώτα του κεφάλαια, το παιχνίδι ακολουθεί την Kara καθώς παραλαμβάνεται από ένα κατάστημα επισκευής από έναν πατέρα που ονομάζεται Todd. Οδηγήθηκε σε μια στερημένη περιοχή στα προάστια του Ντιτρόιτ, αποθαρρύνεται γρήγορα για να καθαρίσει το σπίτι, παρακολουθώντας νευρικά την Άλις. Καθώς ολοκληρώνονται τα οικιακά καθήκοντα, μπορεί να αναπτυχθεί μια σχέση με την Αλίκη και σταδιακά αποκαλύπτεται η κατάχρηση ναρκωτικών του πατέρα.
Αυτές οι εναρκτήριες σκηνές προορίζονται σαφώς να είναι μια αντίθεση με εκείνες τουΝτιτρόιτΔύο άλλοι πρωταγωνιστές: ο Κόνορ και ο Μάρκος. Ο πρώτος είναι ένα γεμάτο Android αστυνομική έρευνα στο κυνήγι «αποκλίνοντων» μηχανημάτων (σκεφτείτε το Ryan Gosling’s K inBlade Runner 2049), ενώ το τελευταίο είναι - όπως ο Kara - ένας υπάλληλος Android, αλλά ένας ιδιοκτήτης ενός ευγενικού, πλούσιου, ηλικιωμένου ζωγράφου. Ανταλλάσσοντας τους χαρακτήρες σε κάθε κεφάλαιο, το Quantic Dream θέλει να δείξει το μέλλον του sci-fi σε ολόκληρο το class divide, τόσο ανθρώπινο όσο και android. Η κατάσταση του Κάρα πρέπει να αντικατοπτρίζει τα πιο σκοτεινά αποτελέσματα αυτού του κοινωνικοοικονομικού κόλπου. Αποκαλύπτεται, για παράδειγμα, ότι ο Τοντ έχασε τη δουλειά του λόγω αυτοματισμού.
Η άποψή μας ήταν ότι εάν αποφύγετε τα πιο σκοτεινά στοιχεία της ζωής, καταλήγετε σε έναν κόσμο που δεν αισθάνεται πραγματικός.
Θέλαμε έναν κόσμο γιαΝτιτρόιταυτό θα αντηχούσε με τον κόσμο που γνωρίζουν οι παίκτες, είπε ο Williams. Θέλαμε έναν κόσμο που να αισθάνεται αληθινός και η άποψή μας ήταν ότι αν αποφύγετε τα πιο σκοτεινά στοιχεία της ζωής, καταλήγετε σε έναν κόσμο που δεν αισθάνεται πραγματικός. Καταλήγετε με έναν κόσμο που αισθάνεται αέρας. Ο κανόνας που είχαμε για αυτό ήταν ότι έπρεπε πάντα να το χειριζόμαστε με ευαισθησία και ωριμότητα και ότι έπρεπε πάντα να εξυπηρετούμε την ιστορία.
Από αυτό που έπαιξα, η επίθεση του Todd πράγματι εξυπηρετεί την ιστορία. Είναι ένα σημαντικό σημείο καμπής στη σχέση Κάρα και Αλίκης και ένα αποκορύφωμα της σιωπηρής βίας στις εναρκτήριες σκηνές. Το αν το χειρίζεται κατά τρόπο που ταιριάζει καλύτερα σε ένα διαδραστικό μέσο, είναι, ωστόσο, ένα άλλο ζήτημα.
Διαγράμματα ροής
Στην πορεία μου, φίλησα την Αλίκη αρκετά για να μου δώσει ένα κλειδί σε ένα κουτί, το οποίο κρατούσε φωτογραφίες που είχε τραβήξει από την Κάρα με το χέρι της να ξεριζωθεί - προφανώς δέχτηκε επίθεση από τον Τοντ. Αφού η σκηνή του δείπνου έγινε ξινή, αγνόησα την παραγγελία του Τοντ να ηρεμήσει καθώς ακολούθησε την κόρη του στο δωμάτιό της. Εκεί, τον βρήκα να τη χτυπά με μια ζώνη, τον πολεμούσα με επιτυχία και διέφυγα με την Άλις από την μπροστινή πόρτα. Αυτές οι σκηνές μάχης πραγματοποιήθηκαν μέσω μιας σειράς γεγονότων γρήγορου χρόνου (QTE), με τον παίκτη να χρειάζεται να κουνήσει τον ελεγκτή του για να αποφύγει τα χτυπήματα του Todd ή να αγωνιστεί με κλειδαριές πόρτας.
πώς να δείτε μια λίστα επιθυμιών φίλων
Αφού τελείωσε η σκηνή, μου παρουσιάστηκε ένα διάγραμμα ροής που έδειξε την ιδιαίτερη πορεία μου μέσω πολλαπλών διαδρομών διακλάδωσης. Αυτό συμβαίνει στο τέλος κάθε σκηνής στοΝτιτρόιτ: Γίνετε άνθρωπος, αποκαλύπτοντας πόσες επιλογές υπάρχουν σε κάθε στιγμή και ενθαρρύνοντας τον παίκτη να σχεδιάσει αιτιώδεις σχέσεις μεταξύ των ενεργειών του. Οι προηγούμενοι τίτλοι Quantic Dream έχουν δείξει ένα διάγραμμα ροής στο τέλος του παιχνιδιού, αλλάΝτιτρόιττο κάνει αυτό για κάθε ενότητα της ιστορίας του.
(Ένα διάγραμμα ροής για ένα από τα πρώτα κεφάλαια του Ντιτρόιτ. Πίστωση: Quantic Dream / Sony)
Το πρώτο πράγμα που θα έλεγα για τα διαγράμματα ροής είναι ότι όποτε κάποιος σχεδιάζει μια διαδραστική ιστορία, έχει έτσι και ένα γράφημα, είπε ο Williams. Επειδή προσπαθείτε να διαχειριστείτε τις θήκες και να βοηθήσετε τους κωδικοποιητές να δουν πώς να προχωρήσουν από τη μια σκηνή στην άλλη.
Ενώ η σκηνή της μάχης στο playthrough μου ήταν μια τονικά ασυνήθιστη στιγμή του χειριστή να τρέμει - ακόμα πιο αδέξια για την απόπειρα έγχυσης μιας αίσθησης φυσικής αλληλεπίδρασης σε μια σκηνή όπου ένας πατέρας είχε, λίγες στιγμές πριν, να χτυπά την κόρη του - είναι το διάγραμμα ροής αυτό είναι αναμφισβήτητα πιο προβληματικό.
Το διάγραμμα ροής δεν δείχνει τα αποτελέσματα διαφορετικών αποφάσεων, αλλά δείχνει πόσες διαφορετικές αποφάσεις υπάρχουν σε διαφορετικά σημεία. Άλλα παιχνίδια που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη λήψη αποφάσεων συχνά υπονοούν μόνο εναλλακτικά μονοπάτια ή βασίζονται στο σιωπηρό τεκμήριο ότι υπάρχουν πολλές επιλογές. Το Quantic Dream, αντίθετα, έχει υιοθετήσει μια ιδιαίτερα διαφανή προσέγγιση γύρω από τη δομή του παιχνιδιού του. Αναμφίβολα αυτό προορίζεται να βοηθήσει τους παίκτες να δουν τους λόγους για το συμπέρασμα κάθε κεφαλαίου, αλλά στο πλαίσιο σκηνών όπως αυτό που περιγράφεται, αφήνει μια περίεργη γεύση στο στόμα. δίνοντας έμφασηΝτιτρόιτ«Παιχνίδι-ness», εφιστώντας την προσοχή στις σταθερές διαδρομές του.
Περιλαμβάνει μια στιγμή ενδοοικογενειακής βίας ως ένα σαφώς καθορισμένο σύστημα ελεγχόμενων γεγονότων
Υπάρχει μια ένταση εδώ, μεταξύ του στόχου του στούντιο να απεικονίσει μια περίπλοκη σκηνή βίας στον πραγματικό κόσμο σε ένα διαδραστικό μέσο - κάτι που πιστεύω ότι έχει κάθε δικαίωμα να προσπαθήσει - και τον τρόποΝτιτρόιτυπογραμμίζει το τεχνούργημα αυτής της σκηνής προσφέροντας μια ανάλυση μετά την εκπομπή. Όπως λέει ο Williams, σχεδόν όλες οι ιστορίες παιχνιδιών έχουν κάποια μορφή συστήματος διάγραμμα ροής, αλλά τραβώντας πίσω την κουρτίνα, το Quantic Dream ενθαρρύνει την ανάγνωση της αφήγησης ως λογική μηχανή. Αν και δεν υπάρχει απαραίτητα σωστό αποτέλεσμα, εξακολουθεί να πλαισιώνει μια στιγμή ενδοοικογενειακής βίας ως ένα σαφώς καθορισμένο σύστημα ελεγχόμενων γεγονότων. Υπάρχει κάτι που κάθεται άβολα μέσα σε αυτό, κάτι κρύο.
Επιπλέον, το διάγραμμα ροής προάγει το πρακτορείο του παίκτη, δίνοντάς του το προβάδισμα έναντι του κοριτσιού που έχει κτυπηθεί, που δεν έχει ελεύθερη βούληση εκτός από τη χορογραφία των επιλογών των συγγραφέων και των παικτών. Ο παίκτης μπορεί να επαναλάβει τη σκηνή ξανά και ξανά για να προσπαθήσει να ξεκλειδώσει διαφορετικά αποτελέσματα, αλλά κάθε φορά που η Αλίκη θα δέχεται επίθεση από τον πατέρα της.
πώς να δημοσιεύσετε ζωντανά στο instagram
Η προοπτική των αδύναμων
Όλα αυτά είναι ατυχές δεδομένου ότι, αλλού, το παιχνίδι είναι πολύ προσεκτικό για το πώς μεταδίδει μια αίσθηση αδυναμίας.
Ο λόγος που θέλαμε τρία Android για τους χαρακτήρες που παίζονται είναι επειδή θέλαμε να δείξουμε αυτήν την κοινωνία από κάτω, εξηγεί ο Williams. Συχνά σε παιχνίδια, σας προσκαλούμε να κατοικήσετε στο ρόλο κάποιου ισχυρού. Η σχεδιαστική πρόθεση είναι να γίνετε κύριος του περιβάλλοντός σας και να κερδίσετε. Θέλαμε ένα παιχνίδι που σας έδειξε την προοπτική των αδύναμων.
Δείτε σχετική κριτική God of War: Μια πραγματικά επική περιπέτεια σκηνοθέτης V&A Tristram Hunt: Αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για μια έκθεση σε βιντεοπαιχνίδια Από το Dark Souls στο Manifold Garden: Πώς τα παιχνίδια λένε ιστορίες μέσω της αρχιτεκτονικής
Από δημιουργικό σημείο είναι ενδιαφέρον και φρέσκο, αλλά και αν εξερευνάτε αυτά τα θέματα του διαχωρισμού και μιας διαιρεμένης κοινωνίας, γιατί να μην δείξετε την κοινωνία από κάτω από την οποία η εν λόγω διαίρεση και ανισορροπία είναι πιο εντυπωσιακή;
Υπάρχουν ενότητες σεΝτιτρόιτΤο άνοιγμα που χειρίζεται αυτήν την αίσθηση αδυναμίας άριστα. Ως υπάκουος μηχάνημα, οι περιοχές στις οποίες μπορείτε να πάτε στα πρώτα κεφάλαια κατευθύνονται σφιχτά, χρησιμοποιώντας προσεκτικά τη διοχέτευση του παιχνιδιού για να εκφράσετε πόσο περιορισμένη ζωή είναι για το Android underclass. Σε μια αρχική ενότητα ως Markus, για παράδειγμα, έχετε την ευθύνη να συλλέγετε χρώματα από ένα κατάστημα. Αριστερά στο κέντρο του Ντιτρόιτ, υπάρχουν πολλοί δρόμοι για να περπατήσετε. Εάν προσπαθήσετε να απομακρυνθείτε από έναν στόχο, ωστόσο, αναβοσβήνει ένας κόκκινος τοίχος εξηγώντας ότι δεν είναι ο τρόπος που σας ζητήθηκε να πάτε. Αργότερα, καθώς τα πράγματα γίνονται πιο επαναστατικά, αυτά τα εικονικά τείχη καταρρέουν και μου λένε ότι το πεδίο όπου μπορείτε να εξερευνήσετε ανοίγει δραστικά.
(Connor. Credit: Quantic Dream / Sony)
Το προβάδισμα στην κλιματική σκηνή με τον Todd είναι επίσης καλά, καθώς ο Kara έχει καθήκον να καθαρίζει τα πιάτα και να κλείνει το πλύσιμο. Το πλήθος αυτών των δράσεων είναι ένα αποτελεσματικό αντίθετο προς τους στόχους στην ιστορία του Connor, οι οποίοι περιλαμβάνουν περισσότερες «βιντεοπαιχνιδιακές» ενέργειες, όπως η σάρωση σκηνών εγκλήματος για ενδείξεις. Ενώ ένα παιχνίδι όπωςDeus Ex: Η ανθρωπότητα διαιρείταιπροσπαθεί να δείξει μια κοινωνία χωρισμένη από την ανθρώπινη αύξηση μόνο μέσω των ματιών ενός εξουσιοδοτημένου supercop,ΝτιτρόιτΟι χαρακτήρες εξαπλώνονται εν γνώσει τους στα στρώματα της φουτουριστικής κοινωνίας της. Εάν το θέμα του φύλου σε αυτές τις σκηνές είναι κάτι που το ερωτηματολόγιο του παιχνιδιού μένει να δούμε.
Ντιτρόιτπροφανώς θέλει να διηγηθεί μια αποχρωματισμένη ιστορία και μια που δεν ντρέπεται από σκοτεινές πτυχές της κοινωνίας μας. Σε απάντηση στη διαμάχη σχετικά με το τρέιλερ του παιχνιδιού, είπε ο επικεφαλής στούντιο του Quantic Dream, David CageEurogamerότι τα βιντεοπαιχνίδια είναι μια μορφή τέχνης και μια μορφή τέχνης θα πρέπει να είναι ελεύθερη να εκφράζει διαφορετικά πράγματα, συμπεριλαμβανομένων ισχυρών και σκοτεινών συναισθημάτων, αρκεί να γίνεται με δίκαιο, ειλικρινές και ειλικρινή τρόπο. Έχει δίκιο, ωστόσο η ελευθερία δεν εγγυάται την επιτυχία. Η επιλογή του παίκτη μπορεί να φέρει νέα στρώματα σε μια ιστορία, αλλά φέρνει επίσης ένα εντελώς νέο επίπεδο ερωτήσεων σχετικά με την εξουσία και την αντιπροσωπεία. ένα στρώμα που δεν θα ζητηθεί απαραίτητα από σκηνοθέτη ή μυθιστοριογράφο.
Η διαδραστικότητα πρέπει να διερευνηθεί
Μπορεί να φαίνεται άδικο να ακονιστεί κανείς σε ένα από τα πολλά κεφάλαια του παιχνιδιού, αλλά αυτή η σκηνή με τους Todd, Alice και Kara χαρακτηρίζει τις εντάσεις που κυματίζουν αλλού στο παιχνίδι. Η διαδραστικότητα πρέπει να διερευνηθεί, και με τα διαγράμματα ροής και το χειριστήριο να ανακινείται, υπάρχουν στοιχεία τουΝτιτρόιτπου απειλούν να υπονομεύσουν αυτό που προσπαθεί να επιτύχει.
