Όταν ο Steve Jobs πέθανε στις 5 Οκτωβρίου 2011, η βιομηχανία τεχνολογίας έχασε έναν από τους κορυφαίους καινοτόμους και ηγέτες της. Αλλά το μεγαλύτερο αποτέλεσμα ήταν πάντα αισθητό στην Apple και ο αντίκτυπος του Jobs εξακολουθεί να βαρύνει πολύ την εταιρεία.
Σε κάποιο βαθμό αυτό θα ισχύει για κάθε ιδρυτή. Αυτό που έκανε το Jobs μοναδικό, ωστόσο, ήταν η δεύτερη πράξη της ιστορίας του στην Apple. Η επιστροφή του στην εταιρεία το 1996 - αρχικά ως ειδικός σύμβουλος, έπειτα ως προσωρινός διευθύνων σύμβουλος και έπειτα διευθύνων σύμβουλος πλήρους απασχόλησης - δεν ήταν απλώς μια επιστροφή στην παλιά Apple όπως χαρακτηρίζεται μερικές φορές. Ήταν μια ριζική μετατροπή της Apple σε μια διαφορετική εταιρεία - μια αληθινή στο πνεύμα της εκκίνησης που ίδρυσε, αλλά πολύ περισσότερο πέρα από αυτό.
ροή kodi από τηλέφωνο σε τηλεόραση
Έτσι, για να σηματοδοτήσουμε την επέτειο του θανάτου του Steve, σκέφτηκα ότι θα ήταν καλό να εξετάσουμε τους πέντε τρόπους με τους οποίους η Jobs ανοικοδόμησε την Apple και πώς γίνονται αισθητές αυτές οι αλλαγές σήμερα.
Μια νέα προσέγγιση στον βιομηχανικό σχεδιασμό
Είναι δίκαιο να πούμε ότι όταν επέστρεψε η Jobs, ο βιομηχανικός σχεδιασμός της Apple ήταν παλιός. Ωστόσο, οι βασικοί σχεδιαστές και οι μηχανικοί που θα συνέχιζαν να δημιουργούν εικονικά προϊόντα όπως το iMac και το iPod ήταν όλα στη θέση τους. Τι άλλαξε λοιπόν το Jobs για να βελτιώσει τα πράγματα;
Δείτε σχετικούς Steve Jobs: τα αφιερώματα Steve Jobs: 1955-2011
Η απάντηση έγκειται στον τρόπο που ο σχεδιασμός είχε προβληθεί στην εταιρεία. Όπως πολλοί κατασκευαστές, ο σχεδιασμός ήταν το τελευταίο πράγμα στην αλυσίδα της δημιουργίας ενός προϊόντος: οι μηχανικοί θα δημιουργούσαν, τότε ο σχεδιασμός θα απαιτούσε να το φτιάξει στο τέλος. Το αποτέλεσμα ήταν προϊόντα που είχαν γίνει μέτρια.
Ο Jobs το έβαλε στο κεφάλι του, καθιστώντας τον όμιλο βιομηχανικού σχεδιασμού τον τόπο όπου σχεδιάζονται και δημιουργούνται νέα προϊόντα. Ο βιομηχανικός σχεδιασμός κάνει επίσης κάποια θεμελιώδη έρευνα και ανάπτυξη, για παράδειγμα σε νέα υλικά, τα οποία τροφοδοτούν τους μηχανικούς. Αποτελεσματικά, ο βιομηχανικός σχεδιασμός εφευρίσκει και ορίζει το προϊόν και έχει τελικό λόγο.
Η ομάδα είναι επίσης μικρή και σφιχτά δεμένη. Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται στην καρδιά όλων όσων κάνει η Apple, η ομάδα βιομηχανικού σχεδιασμού είναι μόνο περίπου 20 άτομα. Οι εταιρείες μεγέθους της Apple έχουν συνήθως εκατοντάδες σχεδιαστές προϊόντων και όχι δεκάδες.
Ελάχιστη βιώσιμη σειρά προϊόντων
Σχεδόν το πρώτο πράγμα που έκανε ο Jobs κατά την επιστροφή του στη δουλειά του CEO ήταν να χαράξει δραματικά τις σειρές προϊόντων της Apple. Εισήγαγε μια πολύ απλή μήτρα, που αποτελείται από επιτραπέζιο / φορητό υπολογιστή και καταναλωτή / επαγγελματία, και επέτρεψε μόνο μία σειρά προϊόντων σε κάθε μία. Αντί να προκαλεί σύγχυση σε υπο-μάρκες όπως Performa, Quadra και LC, έχουμε τα iMac, Power Mac, PowerBook και τελικά το iBook. Ξέρατε, μέσα σε δευτερόλεπτα, ποιο προϊόν ήταν κατάλληλο για εσάς.
Παρά τη μαζικά διευρυμένη γκάμα προϊόντων της Apple, αυτή η απλότητα παραμένει. Η μήτρα είναι μεγαλύτερη, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ απλή επιλογή ποιο προϊόν της Apple είναι κατάλληλο για εσάς. Όπου η πολυπλοκότητα έχει εισέλθει - για παράδειγμα στην τρέχουσα σειρά φορητών υπολογιστών της Apple - τείνει να οφείλεται στην εισαγωγή νέων σειρών προϊόντων που θα αντικαταστήσουν τελικά μια υπάρχουσα. Για παράδειγμα, το νέο MacBook είναι η κατεύθυνση που ακολουθεί η Apple για το εξαιρετικά φορητό Mac της, αλλά το MacBook Air παρέμεινε στη γραμμή μέχρι το σημείο όπου η εταιρεία μπορεί να μειώσει περαιτέρω το σημείο τιμής του MacBook.
Κατέχοντας το όλο πράγμα
Από τότε που ο Michael Dell ξεκίνησε για πρώτη φορά να συναρμολογεί υπολογιστές στο κοιτώνα του κολλεγίου και να τους πουλάει στο διαδίκτυο, τα περισσότερα προϊόντα τεχνολογίας έχουν ελαχιστοποιήσει την ποσότητα των προσαρμοσμένων εξαρτημάτων υπέρ της χρήσης ανταλλακτικών. Ήταν ένα από τα βασικά δόγματα της εποχής του υπολογιστή: τα γενικά μέρη ήταν ο τρόπος να πάει.
Ωστόσο, οι δουλειές είχαν πάντα άλλες ιδέες. Παρόλο που θα μπορούσατε να εκκινήσετε νέα προϊόντα χρησιμοποιώντας υπάρχοντα μέρη (όπως έκανε η Apple σε μεγάλο βαθμό με το iPod), συνειδητοποίησε ότι αν θέλετε να είστε διαφορετικοί μακροπρόθεσμα, θα πρέπει να έχετε ολόκληρη τη στοίβα - λογισμικό, υλικό και βασικά στοιχεία επίσης .
Η πλατφόρμα java (tm) se binary δεν αποκρίνεται
Το καλύτερο παράδειγμα αυτού είναι η απόκτηση της PA Semi το 2008, μιας εταιρείας τσιπ που ειδικεύεται σε μια εξοικονόμηση ενέργειας του επεξεργαστή PowerPC. Ωστόσο, η Apple δεν ήθελε αυτό το τσιπ: αντ 'αυτού, αυτό που ήθελε ήταν το ταλέντο μηχανικής και σχεδιασμού που θα της επέτρεπε να φτιάξει τον δικό του επεξεργαστή για μελλοντικά iPhone και τελικά το iPad.
Οι επεξεργαστές της σειράς Α που βγήκαν από αυτήν την εξαγορά υπήρξαν βασικό στοιχείο για να επιτρέψουν στην Apple να προωθήσει την απόδοση του iPhone. Η ύπαρξη εσωτερικών σχεδιαστών επεξεργαστών σήμαινε επίσης ότι η εταιρεία θα μπορούσε να δημιουργήσει πρωτοποριακά προϊόντα όπως το Apple Watch (το οποίο χρησιμοποιεί τον επεξεργαστή S1) και τα AirPods (το ασύρματο τσιπ W1).
Ένα P&L
Οι εταιρείες πέρα από ένα συγκεκριμένο μέγεθος χωρίζουν πάντα αποτελεσματικά τον τρόπο που εργάζονται εσωτερικά σε ομάδες κερδών και ζημιών γύρω από προϊόντα ή σειρές προϊόντων. Κάθε ομάδα P&L θα έχει το δικό της μάρκετινγκ, PR, σχεδιασμό, ανάπτυξη και άλλες ομάδες, καθιστώντας τις περισσότερο σαν μίνι εταιρείες από μόνες τους από μια μεμονωμένη ομάδα.
Πώς μπορώ να σταματήσω την αυτόματη αναπαραγωγή βίντεο στον Firefox;
Τα οφέλη αυτού είναι κυρίως η παροχή σαφούς διαχείρισης σε κλίμακα. Κάθε ομάδα στέκεται ή πέφτει στη δική της αξία, καθώς διαθέτει όλους τους πόρους που απαιτούνται για να κάνει το προϊόν μια επιτυχία, με σαφείς γραμμές ευθύνης.
Ωστόσο, υπάρχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: οι εταιρείες γίνονται συχνά σκλάβοι σε μια μόνο γραμμή προϊόντων, με πολιτικές συγκρούσεις όπου πιθανώς ανταγωνίζονται διαφορετικές σειρές προϊόντων. Το κλασικό παράδειγμα αυτού είναι το Microsoft Courier, ένα προηγμένο έργο tablet το οποίο, αν είχε ξεκινήσει, θα είχε ανακτήσει την αγορά. Ωστόσο, τελικά σκοτώθηκε πριν από την κυκλοφορία, επειδή δεν χρησιμοποίησε τα Windows - και η ομάδα των Windows στη Microsoft ήταν πανίσχυρη.
Η προσέγγιση του Jobs ήταν διαφορετική και σήμαινε ότι αντιμετωπίζουμε την Apple ως μία ομάδα με τους ίδιους στόχους. Αντί να έχει ανταγωνιστικά προϊόντα, η Apple διαθέτει ένα μόνο P&L για ολόκληρη την εταιρεία. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να λάβει στρατηγικά στοιχήματα που κάνναβουν τα υπάρχοντα προϊόντα υπέρ νέων - με τον τρόπο, για παράδειγμα, το iPhone έγινε η εκ των πραγμάτων αντικατάσταση iPod.
Διακοπή διαρροών (κυρίως)
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Apple ήταν μια πολύ διαρροή εταιρεία. Δεν έπαιρνε χρήματα, ούτε νερό ή προσωπικό: διέρρευσε πληροφορίες για επερχόμενα προϊόντα.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, δούλεψαMacUserπεριοδικό, το οποίο είχε τη φήμη για τις ειδήσεις για την Apple και τις επερχόμενες συσκευές της. Πολύ συχνά, οι πηγές της Apple θα διαρρέουν όχι μόνο μικρά αποσπάσματα πληροφοριών, αλλά ολόκληρα έγγραφα - συμπεριλαμβανομένου του πολύ σημαντικού προγράμματος εισαγωγής προϊόντων (ή PiP), το οποίο περιγράφει λεπτομερώς τα πάντα για ένα νέο προϊόν. Αυτό θα συνέβαινε μήνες πριν από την επίσημη ανακοίνωση και (φυσικά) ήμασταν στην ευχάριστη θέση να δημοσιεύσουμε ιστορίες για αυτό.
Σχεδόν αμέσως μετά την επιστροφή του Jobs, οι διαρροές άρχισαν να στεγνώνουν. Η Apple έγινε όχι μόνο ένα πολύ πιο σφιχτό και λιγότερο διαρρηκτικό πλοίο, αλλά κάπου που αποπνέει μια ατμόσφαιρα μυστικότητας. Υπήρξαν φήμες ότι τα έγγραφα προϊόντων που αποστέλλονται εσωτερικά θα είχαν σκόπιμα λάθη να τα τοποθετήσουν σε ατομική βάση, για να διευκολύνεται ο εντοπισμός των ατόμων που ενδέχεται να έχουν διαρρεύσει πληροφορίες. Αν και δεν μπόρεσα ποτέ να επιβεβαιώσω αυτές τις φήμες, το γεγονός ότι υπήρχαν δίνει μια ένδειξη για το πόσο αυστηρή ασφάλεια έγινε.
Το ναδίρ αυτού ήταν πιθανώς τα δικαστήρια Apple vs Do και Apple vs DePlume. Αρχειοθετημένο το 2004, η Apple vs Do ήταν μια προσπάθεια της Apple να αναγκάσει αρκετούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους να αποκαλύψουν τις πηγές τους για διαρροή σχεδίων προϊόντων. Η Apple εναντίον DePlume, που κατατέθηκε περίπου την ίδια στιγμή, κατηγόρησε τον εκδότηΣκεφτείτε το μυστικό(ένας ιστότοπος που διευθύνεται από τον τότε 18χρονο Nick Ciarelli) που βλάπτει τα εμπορικά μυστικά συμφέροντα της Apple δημοσιεύοντας ιστορίες σχετικά με μια μελλοντική έκδοση του iWork και ένα headless iMac (το οποίο αργότερα κυκλοφόρησε ως Mac mini).
Η Apple έχασε την υπόθεση εναντίον του Do και διευθέτησε την υπόθεση με το dePlume, αλλά το σημαντικό ήταν το μήνυμα που έφερε τις υποθέσεις εσωτερικά: ότι η εταιρεία ήταν διατεθειμένη να προσφύγει στο δικαστήριο για να προστατεύσει τα μυστικά της. Παρόλο που η εταιρεία δεν είναι πλέον τόσο εμμονή, παραμένει αλήθεια ότι θεωρεί το απόρρητο εξαιρετικά σημαντικό.
