Πόση μνήμη RAM χρειάζεστε πραγματικά;

Εικόνα 1 απόδύο

Συνήθως, οι υπολογιστές προϋπολογισμού σήμερα διαθέτουν 4 GB μνήμης RAM. Μια διαμόρφωση μεσαίας εμβέλειας μπορεί να προσφέρει διπλάσια και τα συστήματα και οι σταθμοί εργασίας υψηλών προδιαγραφών φτάνουν τα 16 GB.

Και δεν υπάρχει αμφιβολία με ποιον τρόπο φυσάει ο άνεμος: Τα Windows 8 υποστηρίζουν φυσική μνήμη έως και 128 GB (υποθέτοντας ότι χρησιμοποιείτε την έκδοση 64-bit), ενώ τα Windows 8 Pro μπορούν να φτάσουν τα 512 GB.
Χρειάζεται κάποιος αυτή τη μνήμη RAM; Η μνήμη δεν είναι τόσο ακριβή όσο ήταν, αλλά δεν έχει νόημα να πληρώνετε για gigabyte RAM από την οποία δεν θα λάβετε κανένα ουσιαστικό κέρδος.

Είναι πιο ίσο γρηγορότερα;

Πολλοί άνθρωποι υποθέτουν ότι η προσθήκη μνήμης κάνει έναν υπολογιστή πολύ πιο γρήγορο, και σε ορισμένες περιπτώσεις το κάνει. Η προσθήκη ενός επιπλέον ζεύγους DIMM σε μια μητρική πλακέτα δεν θα αλλάξει την ταχύτητα με την οποία ο επεξεργαστής εκτελεί κώδικα, αλλά μπορεί να βοηθήσει με άλλους τρόπους, ειδικά σε παλαιότερα συστήματα με 2 GB μνήμης RAM ή λιγότερο, καθώς η προσθήκη RAM μειώνει την ανάγκη για Windows σε βασιστείτε στην εικονική μνήμη.

Πολλοί άνθρωποι υποθέτουν ότι η προσθήκη μνήμης κάνει έναν υπολογιστή πολύ πιο γρήγορο, και σε ορισμένες περιπτώσεις το κάνει.

Με απλά λόγια, η εικονική μνήμη είναι ένα αρχείο στον σκληρό σας δίσκο που χρησιμεύει ως προσωρινή αποθήκευση όταν η πραγματική μνήμη του υπολογιστή σας είναι πλήρης. Η εικονική μνήμη καθιστά δυνατή, για παράδειγμα, την εκτέλεση πολλών εφαρμογών βαρέων βαρών ταυτόχρονα, ακόμα και αν δεν ταιριάζουν ταυτόχρονα στη μνήμη RAM. Όταν αλλάζετε το ένα από το άλλο στο άλλο, τα Windows ανταλλάσσουν γρήγορα τα σχετικά δεδομένα από το δίσκο σε πραγματική μνήμη, κάτι που εξηγεί γιατί το αρχείο εικονικής μνήμης καλείται μερικές φορές ένα αρχείο ανταλλαγής. Εάν έχετε ρυθμίσει την Εξερεύνηση των Windows να εμφανίζει κρυφά αρχεία, μπορείτε να δείτε το αρχείο ανταλλαγής στον ριζικό κατάλογο του δίσκου του συστήματός σας. ανάλογα με την έκδοση των Windows που χρησιμοποιείτε, θα ονομάζεται pagefile.sys ή swapfile.sys.

Η διαδικασία μεταφοράς δεδομένων από και προς το αρχείο ανταλλαγής επιβραδύνει τα πράγματα, ειδικά εάν χρησιμοποιείτε μηχανικό δίσκο παλιού σχολείου. Η κατάσταση επιδεινώνεται αν προσπαθήσετε να ανοίξετε ένα νέο πρόγραμμα όταν η μνήμη σας είναι γεμάτη: η κεφαλή του δίσκου καταλήγει να σπρώχνει μπρος-πίσω στον δίσκο καθώς προσπαθεί να διαβάσει τα νέα δεδομένα στη μνήμη ενώ ταυτόχρονα μεταφέρει παλαιότερες πληροφορίες στο αρχείο ανταλλαγής. Το αποτέλεσμα είναι ένας αργός και μη ανταποκρινόμενος υπολογιστής.

Εάν έχετε χρησιμοποιήσει ποτέ τα Windows XP σε έναν υπολογιστή από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 ή στις αρχές της δεκαετίας του 2000, σίγουρα θα κάνατε το σωστό μερίδιό σας για τις συνεδρίες που καταπατούν το δίσκο. Παρόλο που οι σύγχρονοι υπολογιστές 32-bit ήταν θεωρητικά ικανοί να αντιμετωπίσουν έως και 4 GB μνήμης RAM, η μνήμη ήταν ακριβή και ακόμη και ένα σύστημα υψηλών προδιαγραφών μπορεί να έχει έρθει με μόνο 256MB εγκατεστημένα. Η εξάρτηση από την εικονική μνήμη ήταν γεγονός της ζωής - εξ ου και ο κανόνας ότι πρέπει να εγκαταστήσετε όσο περισσότερη μνήμη μπορείτε.

Φθίνουσες αποδόσεις

Ο κανόνας είναι πολύ λιγότερο εφαρμόσιμος σήμερα από ό, τι πριν από μια δεκαετία. Σήμερα, ένας νέος υπολογιστής θα έρθει με πολλαπλά gigabyte RAM, έτσι τα Windows βασίζονται πολύ λιγότερο στην εικονική μνήμη. Είναι επίσης σχεδόν βέβαιο ότι έρχεται με μονάδα δίσκου στερεάς κατάστασης και όχι μηχανική, καθιστώντας τη διαδικασία ανταλλαγής δεδομένων μεταξύ μνήμης RAM και εικονικής μνήμης πολύ πιο ομαλή. Δεδομένου ότι οι SSD δεν έχουν κανένα πρόβλημα ανάγνωσης από ένα κελί μνήμης flash ενώ γράφουν σε διαφορετικό, εξαλείφουν αποτελεσματικά το πρόβλημα της καταστροφής.