Ο ήχος του τριξίματος είναι ζεστός. Αυτή είναι η λέξη που θα χρησιμοποιούσα για να την περιγράψω. Είναι ζεστό και, το πιο σημαντικό, είναι μουσική. Αν με ρωτούσατε πριν από μια εβδομάδα, πώς θα αισθανόσασταν να ακούω το αχνό, ζεστό κροτάλισμα ενός πικάπ, δεν θα σας έδινα μια απάντηση τόσο καταπληκτική. Δεν θα σε αρπάγαζα από το κολάρο, θα έφερνα το πρόσωπό σου μέσα σε ίντσες από μένα και σου είπα ότι με κάνει να νιώθω ασφαλής.
Αλλά τα σημεία αποθήκευσης μέσαResident Evil 7: Biohazardμε κάνει να νιώσω ακριβώς αυτό. Το μαγνητόφωνο που με αφήνει να σώσω την πρόοδό μου, τη ραγδαία μουσική. Σαν φωτιά, νιώθω το σώμα μου να ξεπαγώνει. Αυτό είναι τόσο διαφορετικό από τη σιωπή έξω από αυτά τα δωμάτια. Μια σιωπή που, όπως η διάσημη του Τζον Κέιτζ 4'33 σύνθεση, δεν είναι καθόλου σιωπή, αλλά μάλλον ένας κενός καμβάς για τις σκουριά, τις κρίσεις και τους ψίθυρους άλλων ανθρώπων. Εκτός, σεResident Evil 7Στην περίπτωση αυτή, αυτοί οι ήχοι δεν είναι απαραίτητα όλοι οι άνθρωποι.
Ο ήχος είναι ένα τόσο σημαντικό κομμάτι του τρόμου και η πιο πρόσφατη είσοδος στη μακροχρόνια σειρά επιβίωσης του Capcom είναι ένα παιχνίδι γεμάτο ήχους. Από το τρεμόπαιγμα των μακριών θυρών που ανοίγουν, μέχρι το χείλος ενός σώματος που κινείται πέρα από τον μουσαμά, η φυτεία του Μπέικερ είναι ένα νησί γεμάτο (προειδοποιητικούς) θορύβους
Πολλά από αυτά προέρχονται από τους ίδιους τους αρτοποιούς - την οικογενειακή μονάδα στην καρδιά τουResident Evil 7. Πρωταγωνιστείτε στο ρόλο του Ethan Winters, αναζητώντας μια γυναίκα που λείπει για τρία χρόνια, δεν είναι πολύ καιρό να καθίσετε πρόσωπο με πρόσωπο με αυτήν την γκαλερί των grotesques. Πρωταρχικό ανάμεσά τους είναι η μητέρα Marguerite, ο γιος Lucas και ο πατέρας Jack.
Σε αντίθεση με το προηγούμενο ζευγάρι του πυρήναΚάτοικος Κακόςσυμμετοχές, οι οποίες προσπάθησαν να ξεφύγουν από κόμπους υφασμένων ιστοριών και χαρακτήρων βασικής σειράς, ο Νο. 7 ξεπερνά σημαντικά τα πράγματα - εστιάζοντας σε ένα μεγάλο μέρος της αφήγησής του για την Ethan και την φυλή Baker. Είναι περίεργα, μελοδραματικά και όλο και πιο άθλια, αλλά αυτή η οικογενειακή γείωση ωφελεί σε μεγάλο βαθμό την εστίαση του παιχνιδιού. Δεν είναι καθόλου Eugene O'Neill , αλλά η βία σε αυτήν την αμερικανική οικογένεια αγκαλιάζει την αηδία - την δίνει ρίζες.
Resident Evil 7 κριτική: Βία στην οικογένεια
Μετά από έναν εκτεταμένο πρόλογο, πολλές από τις πρώτες ώρες του παιχνιδιού ξοδεύονται με τον Τζακ. Αυτές είναι οι στιγμές πουResident Evil 7είναι στην καλύτερη περίπτωση, όταν η τεράστια φυτεία παραμένει ένας άγνωστος λαβύρινθος από σκοτεινά μέρη. Είναι επίσης, όχι τυχαία, όταν ο τρόμος του παιχνιδιού είναι στον πιο ανθρώπινο. Ο Τζακ είναι μια απειλητική φιγούρα και όχι επειδή έχει κάποιο άσχημο mojo στο σύστημά του. Είναι τρομακτικό γιατί είναι βίαιος πατέρας. Περπατάει και μιλά με τη βεβαιότητα κάποιου που έχει διαπράξει μεγάλες κακοποιήσεις στο παρελθόν. Σε ψάχνει σαν να ξέρει ακριβώς πού να σε βρει.
νεκρός από τη συνάντηση με τους φίλους της ημέρας
Μου θυμίζει ένα κλιπ του ιδρυτή του Studio Ghibli Hayao Miyazaki, να δοθεί μια παρουσίαση ενός παιχνιδιού AI που μαθαίνει να κινεί ένα σώμα ζόμπι . Ο Μιγιαζάκι αφηγείται ήρεμα μια ιστορία για έναν φίλο με αναπηρία και τον πόνο που προκαλεί σε αυτόν τον φίλο να δώσει ακόμη και ένα υψηλό πέντε. Αυτός είναι ο πόνος, προτείνει ο Miyazaki, αλλά όποιος δημιούργησε το φλεγόμενο ζόμπι AI δεν έχει ιδέα για το τι είναι ο πραγματικός πόνος. Το αποκαλεί προσβολή για την ίδια τη ζωή.
Εκείνες οι πρώτες ώρες με τον Τζακ είναι τρομακτικές επειδή τους έχουν μια λάμψη της ανθρωπότητας
Resident Evil 7είναι σίγουρα περισσότερο στην πλευρά του παιχνιδιού από την πλευρά του Studio Ghibli, αλλά αυτές οι πρώτες ώρες με τον Τζακ είναι τρομακτικές επειδή τους έχουν μια λάμψη της ανθρωπότητας. Όταν τελικά μπαίνετε στο υπόγειο και δείτε τη φρίκη μέσα, δεν αισθάνεστε σαν αυθαίρετο γάντι. Αισθάνεται - σαν το υπόγειο δωμάτιο του Bates Motel - μέρος του εσωτερικού μυαλού του Τζακ.
Δείτε σχετικές Βασανιστήριο: παλίρροιες του Numenera - ένα ταξίδι στο παράξενο Αναθεώρηση της Βιρτζίνια: οι ταινίες και τα παιχνίδια συγκρούονται στο cut-up noir Εμφάνιση τρόμου: Πώς παιχνίδια όπως το Alien: Η απομόνωση αντιμετωπίζει τρόμο
ποια είναι η διεύθυνση του διακομιστή minecraft
Αυτό το ψυχολογικό βάθος εξασθενεί. Τα πράγματα γίνονται πιο περίεργα, η ανθρώπινη άγκυρα χαλαρώνει και, ίσως αναπόφευκτα, η εξοικείωση με τα περιβάλλοντα τους στερεί την ένταση τους. Το παιχνίδι κάνει καλή δουλειά που υπονομεύει συνήθως την αίσθηση της άνεσης που μπορεί να έχετε, αλλά καθώς προχωρούσα, μπορούσα να αισθανθώ τον εαυτό μου να αλλάζει ταχύτητα, από την τεταμένη εξερεύνηση σε λειτουργία παιχνιδιού επιβίωσης. Δεν νοιαζόμουν λιγότερο για να κοιτάζω κάθε γωνιά και φαράγγι, ή να κοιτάζω κάθε φωτογραφία και θραύσματα χαρτιού, και περισσότερο για την επίτευξη στόχων. Υπάρχουν καλοί λόγοι για αυτό - αν βιάζεστε να κάνετε κάτι που δύσκολα θα σταματήσετε και θα μυρίσετε την περιβαλλοντική αφήγηση - αλλά μου έλειπε ο ρυθμός της έναρξης και ο πλούτος αυτών των πρώτων περιβαλλόντων. Ίσως το πιο καταστροφικό, ωστόσο, είναι ότι αυτό με έκανε να ενδιαφέρομαι λιγότερο για αυτούς που ήθελαν να με κάνουν κακό.
Αναθεώρηση Resident Evil 7: Εικονικά σώματα
Ένα μεταγενέστερο στάδιο, το οποίο στην πραγματικότητα παίρνει τη μορφή ενός παρακολουθούμενου παιχνιδιού διαφυγής, επαναφέρει αυτήν την περιβαλλοντική εστίαση πίσω με σκοπό. Είναι μια ενδιαφέρουσα ένταση στον γρήγορο ρυθμό του παιχνιδιού, αλλά με την ευελιξία του ένιωσε επίσης την πιο επινοημένη στιγμή του παιχνιδιού - τόσο διασκεδαστικό όσο ήταν.
Αυτή ήταν μια περιοχή υπό γωνία προς την προαιρετική χρήση του PlayStation VR. Όπως σκηνές σε ταινίες 3D όπου κάποιο αιχμηρό αντικείμενο θα φτάσει στην κάμερα, υπάρχουν στιγμέςResident Evil 7που φαίνεται να προορίζονται ιδιαίτερα για κατανάλωση εικονικής πραγματικότητας. Ένας διάδρομος γεμάτος σφάλματα, ένα παζλ δωματίου εκεί. Ως επί το πλείστον, αυτά δεν είναι καθόλου αδέξια, αλλά είναι ενδιαφέρον να δούμε ότι οι τροχοί παιχνιδιών VR γίνονται ήδη τόσο αναγνωρίσιμοι.
Όχι ότι πρέπει να περιορίσετε τη χρήση VR σε αυτές τις ενότητες. Το σύνολο τουResident Evil 7μπορεί να αναπαραχθεί μέσα σε ένα ακουστικό και η εναλλαγή μεταξύ των δύο λειτουργιών είναι τόσο απλή όσο η εναλλαγή ενός διακόπτη στο μενού επιλογών. Αυτό κάνειResident Evil 7το πληρέστερο παιχνίδι της εικονικής πραγματικότητας, παρόλο που η Capcom συνιστά να μην ανατινάξεις όλο αυτό το πράγμα με αυτόν τον τρόπο. Ενώ είμαι αρκετά τυχερός που δεν αισθάνομαι αδιαθεσία στην κίνηση, ένας φίλος αισθάνθηκε ναυτία ενώ έπαιζε - ειδικά σε τμήματα όπου υπάρχει πολλή κίνηση. Τα βραδύτερα τμήματα του παιχνιδιού σε κλίμακα δωματίου, από την άλλη πλευρά, είναι ευκολότερα για την πέψη του εγκεφάλου.
Το να είσαι ικανός να κλίνεις προς τα εμπρός και να βλέπεις τα αντικείμενα σου δίνει στο παιχνίδι μια ανησυχητική αίσθηση πραγματικότητας
Λοιπόν, η λειτουργία VR κάνει μεγάλη διαφορά; Ναι, ιδιαίτερα μέσα σε αυτές τις ώρες λειτουργίας και την έμφαση τους στην τεταμένη, περιβαλλοντική εξερεύνηση. Το να είσαι ικανός να κλίνεις προς τα εμπρός και να κοιτάς τα αντικείμενα, ή να κοιτάς γύρω από τις γωνίες, δίνει στο παιχνίδι μια ανησυχητική αίσθηση της πραγματικότητας. Τα πρώτα τμήματα της πραγματικής δράσης είναι επίσης τρομακτικά παρόντα, αν και περιστρέφονται σε διαστήματα 30 μοιρών - κάτι που προορίζεται να μειώσει την αίσθηση της ναυτίας - αισθάνεται άβολα. Αυτό μπορεί να είναι πιο επιβλαβές για ένα άλλο παιχνίδι, αλλάΚάτοικος Κακόςέχει να κάνει με τον άβολο έλεγχο του όπλου, οπότε προσθέτει αναμφισβήτητα ένα άλλο επίπεδο πανικού για την καταπολέμηση. Τούτου λεχθέντος, οι μάχες του αφεντικού μπορούν να γίνουν σύγχυση στο VR, ιδιαίτερα σε ένα μέσο του παιχνιδιού που σας βλέπει να τραβάτε σε διάφορους ορόφους εσωτερικών και εξωτερικών χώρων.
πώς να μάθετε πώς κάποιος σας πρόσθεσε στο snapchat
Η αίσθηση της παρουσίας έρχεται επίσης με μια γραφική θυσία. Το παιχνίδι είναι λιγότερο ορατά εντυπωσιακό στο VR και μερικές φορές μοιάζει με κάτι από την εποχή του PS3. Όλα αυτά ταιριάζουν με την εξαιρετική χρήση του ήχου, ωστόσο. Η ακρόαση ενός κραυγαλέα πίσω σας γίνεται ακόμη πιο τρομακτική όταν έχετε την αίσθηση ότι, στην πραγματικότητα, υπάρχει ένας κόσμος πίσω από το κεφάλι σας. Δεν παίζει σαν ένα παιχνίδι αποκλειστικά κατασκευασμένο για VR, αλλά δεν αισθάνεται σαν ένα παιχνίδι με το VR να είναι κολλημένο και αυτό είναι ένα ευτυχισμένο μέσο για μια τεχνολογία που δεν υπάρχει ακόμα στα καθιστικά όλων.
Επανεξέταση Resident Evil 7: Επιστροφή στις ρίζες
Η προοπτική του πρώτου προσώπου τουResident Evil 7δανείζεται πολλά από το σχολείο τουΑμνησία: Η σκοτεινή κάθοδοςκαιΑλλοδαπός: Απομόνωση(με λιγότερους, αλλά υποτιθέμενους εξυπνότερους εχθρούς απόResident Evil 4-6) αλλά επίσης επιστρέφει την εύνοια για παιχνίδια όπως το Fullbright'sΠήγε σπίτι, που πήρε και ανατρέψει το πρωτότυποΚάτοικος Κακόςτύπος.
Ωστόσο, για όλες τις αλλαγές που επέφερε η αλλαγή προοπτικής,Resident Evil 7αισθάνεται πολύ σαν το πρώτοΚάτοικος Κακός. Το κύριο μέρος της δράσης λαμβάνει χώρα σε ένα αρχοντικό γεμάτο παζλ και οι ρίζες του πανικού συχνά προέρχονται από επιλογές κινδύνου / ανταμοιβής μεταξύ της έλλειψης πόρων και των χρονοθυρίδων αποθέματος. Ένιωσα διαρκώς αδύναμη και αργή κίνηση καθώς έχω περάσει πίσω από περιοχές, και περνούσα μόνο από κάθε συνάντηση από το δέρμα των δοντιών μου. Υπάρχουν επίσης έξυπνα νεύρα στους προηγούμενους τίτλους - το αγαπημένο μου είναι το λεπτό απόηχο των οθονών φόρτωσης του Resident Evil στις πολλές φυτείες σκάλες και πόρτες .
Το πιο σημαντικό, υπάρχουν αυτά τα σημεία αποθήκευσης. Τα πράγματα έχουν γίνει πιο συγχωρετικά από το πρωτότυποΚάτοικος Κακός(δεν χρειάζεστε πλέον κορδέλες μελανιού για αποθήκευση), αλλά αυτά τα διάσπαρτα νησιά είναι ζωτικής σημασίας για αυτό που κάνει τον τρόμο επιβίωσης τόσο αποτελεσματικό. Το ζεστό κροτάλισμα ενός δίσκου ρίχνει όλο το σκοτάδι σε ανακούφιση. Αισθάνθηκα ασφαλής σε αυτά τα δωμάτια και ήξερα ότι μόλις πέρασα το κατώφλι η μουσική θα ξεθωριάσει από το ακουστικό. Ήξερα ότι σύντομα θα έμεινα με τις ρωγμές και τα στεναγμένα των σωμάτων να κινούνται για να με βρουν.
Το παιχνίδι παραμένει ένα καλοφτιαγμένο ταξίδι
Όταν αυτά τα σώματα έχουν κάποια ανθρώπινη ρίζα,Resident Evil 7μπορεί να είναι μια ενοχλητική εμπειρία. Όταν αυτά τα σώματα χάνουν την αίσθηση της πραγματικότητάς τους, το παιχνίδι γίνεται γρήγορα μια καλυμμένη μηχανή συστημάτων σχεδιασμένων να τρομάξουν. Ανεξάρτητα, είναι ένα καλοφτιαγμένο μηχάνημα, και το παιχνίδι παραμένει ένα καλά σχεδιασμένο ταξίδι σε όλη - ένα που κάνει εξαιρετική χρήση της προοπτικής του πρώτου προσώπου και αυτό που φέρνει μια ανανεωμένη αίσθηση επείγοντος στην πιο διάσημη σειρά τρόμου του παιχνιδιού.
